teb bankasında veznede duran 32 yaş civarındaki, benden 6 yaş büyük kadınla olan konuşmamı anlatmak istiyorum. bunu anlatma sebebim marifet olduğunu düşünmem değil, benim hayatıma göre çok normal bir şey. belki bir şeyler kaparsınız diye anlatıyorum. şubede bu kadın, güvenlik ve arka odalardakiler hariç kimse yoktu. vezneye yaklaştım X yapacaktım dedim. o da şubeden yapamayacağımı müşteri hizmetlerini arayıp oradan yapabileceğimi söyledi. ben de diğer işimi yapmak için az ileri gittim, dönüşte müşteri hizmetlerini aradım. telefondaki kadın şubeden yapılması gerek dedi. nasıl yapılacağını da anlattı. ona gülerek "eğer gittiğimde yine olmazsa ona seni arattırıcam" dedim kapattık. şubeye şöyle girdim, kapıyı açtım kadına bakarak bir iki saniye bekledim. sonra kadına doğru yürürken konuşmaya başlıyorum. ses tonum tatlı sert ve hep gülümsüyorum. tüm konuşmamız esnasında o da gülüyor.
+fırça atmaya gelince ben iyi fırça atarım haberin olsun. gözlerin güzel diye benden ayrıcalık bekliyorsan… haklı olabilirsin. müşteri hizmetlerini arıyorum şubeye git diyor.
-ııı o işlem şu şekilde olabilir; şöyşe şöyle şöyle yapıcaz sonra şöyle yapıcaz, bıdı bıdı bıdı.
+e tamam öyleyse öyle yapalım o zaman. niye beni kovuyorsun?
-siz şu kağıda bıdı bıdı bıdı yazın, şöyle yazın böyle yazın, şuraya şunu yazın.
+çok uzun söyledin, yazım kötü zaten. bu yeterli olur sanırım.
-hımm o kadar kötü değil ya, evet bu iyi. ben şimdi şunu şunu yapacağım hemen dönerim.
veznenin hemen yanındaki oturma yerine oturuyorum ama kadının bulunduğu yerden görünmüyor. kadın geri gelince devam ediyoruz.
-nereye kayboldun??
+saklanıyorum, gözlerini görünce sinirlenemiyorum.
-evet şurayı imzalayın, bi de şurayı imzalayın. bıdı bıdı bıdı şöyle olucak bıdı bıdı bıdı böyle olucak. ondan sonra işleminiz tamamdır.
+neyse, bugün paçayı kurtardın. hadi iyi akşamlar.
Post too long. Click here to view the full text.